RDW

Als u uw motor verkoopt, moet u er voor zorgen dat uw motor op naam van de koper wordt gezet. Gebeurt dat niet, dan blijft u wettelijk aansprakelijk voor de voertuiggebonden verplichtingen (motorrijtuigenbelasting en verzekering) en eventuele bekeuringen. u dient er dus voor te zorgen dat u bij verkoop een officieel vrijwaringsbewijs krijgt.

Verkopen aan jemotorverkopen.nl

Verkoopt u uw motor aan ons, dan ontvangt u van ons een officieel vrijwaringsbewijs. Wij zijn een RDW erkend bedrijf. Een erkend bedrijf herken je aan het RDW-erkenningsschild. Voor de vrijwaring van uw kenteken hebben wij een volledig kenteken nodig, onderaan deze pagina vindt u meer informatie over waaruit een kenteken bestaat.

Eisen en voorschriften Tenaamstelling Voertuigen

Politie, Belastingdienst, verzekeringsmaatschappijen en andere instanties die de registers mogen raadplegen, moeten ervan op aan kunnen dat de gegevens in de registers kloppen. De zuiverheid van de registers staat of valt met de juistheid van de gegevens die ingevoerd worden.

Daarom stelt de RDW aan bedrijven die de bevoegdheid TV willen ontvangen, strenge eisen. Een bedrijf dat in aanmerking wil komen voor de bevoegdheid tenaamstelling voertuigen, moet aan de volgende eisen en voorschriften voldoen:

• het bedrijf moet door de RDW erkend zijn voor het voeren van bedrijfsvoorraad;
• het bedrijf moet beschikken over de mogelijkheid voertuigen on-line in bedrijfsvoorraad op te nemen (ORB);

Het vrijwaringsbewijs

Bij het verlenen van de bevoegdheid verstrekt de RDW vrijwaringsbewijzen. De vormgeving van de vrijwaringsbewijzen is wettelijk geregeld en daarvan mag niet worden afgeweken.

Het Nederlands kentekenbewijs*

Het Nederlands kentekenbewijs is het identificatiemiddel van een Nederlands motorvoertuig. Het kentekenbewijs bestaat nu uit twee delen. Op het bewijs staat onder andere het kentekennummer, de persoonsgegevens, datum van toelating, voertuigomschrijving en het chassis of framenummer (bij motoren). Het overschrijvingsbewijs moet apart worden bewaard en wordt alleen gebruikt om het voertuig te verkopen. Sinds 1 juni 2004 worden nieuwe tweedelige kentekenbewijzen uitgegeven, een aanpassing die door Europese regels vereist is. Hiervoor bestonden kentekenbewijzen nog uit drie delen. Het eerste deel bestaat uit het voertuigbewijs (deel 1A, vroeger deel I) en het tenaamstellingsbewijs (deel 1B, vroeger deel II). Het tweede deel (vroeger (kopie) deel III) is het overschrijvingsbewijs. De gegevens uit het voertuigbewijs kunnen door iedereen worden opgevraagd bij het kentekenregister van de RDW. Bij gebruik van het motorrijtuig is de bestuurder verplicht het voertuigbewijs (1A) en tenaamstellingsbewijs (1B) bij zich te hebben. Het is aan te raden het overschrijvingsbewijs (2) op een veilige plek op te bergen.

Per 1 september 2005 werd het ook mogelijk om brom- en snorfietsen te voorzien van een kenteken, per 1 januari 2007 werd dit verplicht gesteld.

Voor 1975 bestond het kentekenbewijs uit twee delen, deel I, de voorloper van het huidige deel IA, en deel II, de voorloper van het huidige deel IB. Veel motorvoertuigen stonden niet goed geregistreerd, en om dit te kunnen controleren werd deel III en Kopie deel III ingevoerd. Deel III moest in een speciaal klevend hoesje achter de voorruit geplaatst worden. Dit hoesje beschermde het deel III tegen zonlicht. Het deel III moest ieder jaar vernieuwd worden, en hiervoor moest jaarlijks een bedrag betaald worden waarna het werd thuisgestuurd. De kopie deel III werd maar eenmaal afgegeven, en moest thuis bewaard worden. Bij personenauto’s was de kant van deel I en deel II waarop de voertuiggegevens stonden geel, bij bedrijfsauto’s was dit grijs. Daarom werd er gesproken van respectievelijk een geel en een grijs kenteken . Bij deel III stond in een lichte kleur een P bij personenauto’s, een B bij bedrijfsauto’s en een M bij motorfietsen, gevolgd door de twee laatste cijfers van het jaartal. Ieder jaar was de kleur anders, zodat bij controle makkelijk te zien was of het deel III van dat jaar achter de voorruit bevestigd was. Het deel III is met ingang van 1996 afgeschaft. De kopie deel III heette vanaf toen het overschrijvingsbewijs. Wel zat het onbeschreven deel III zonder de aanduiding ‘deel III’, maar met het opdruk in lichte kleur met een P, B of M, er nog wel aan, maar hier werd niets mee gedaan. Dit heeft tot 1998 bestaan. Hierna kreeg het kentekenbewijs het bestaande uiterlijk. Wel waren de opschriften ‘KENTEKENBEWIJS DEEL I’, ‘KENTEKENBEWIJS DEEL II’ en ‘OVERSCHRIJVINGSBEWIJS’ alleen in het Nederlands, met in een kleiner lettertype de vertaling in het Frans en het Engels. Na 2004 is de huidige indeling ingevoerd met deel IA en deel IB, en deel II. De delen zijn toen respectievelijk ‘Voertuigbewijs’, ‘Tenaamstellingsbewijs’ en ‘Overschrijvingsbewijs’ gaan heten, en zijn de vertalingen hiervan in alle talen van de Europese Unie in kleiner lettertype eronder verschenen.

• bron Wikipedia